کد مطلب:107000 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:149

حکمت 302











[صفحه 675]

(ایمان بنده ای درست نیست تا به آنچه در نزد پروردگار است، مطمئن تر باشد از آنچه در دست خود دارد). درستی ایمان و اعتقاد به چیزی همان یقین نسبت به آن چیز و كمال یقین است. و از نشانه های كمال یقین خوشبینی به خدا و توكل بر اوست به حدی كه بر آنچه نزد خداست مطمئن تر باشد تا بر آنچه كه نزد اوست. از آن رو كه ایمان و اعتقاد او به رسیدن روزی از جانب خدا و اطمینان به آن، بیشتر است از قطع و اطمینان او به آنچه در دست خودش می باشد چون این در معرض تلف و ناپایدار است. و این حالت مرتبه ی عالی از مراتب توكل است.


صفحه 675.